سینه ام لبالب از درد است

و برای احساس جایی نیست

سرطان غم دارد تمامم را می گیرد

...

و هوای آسمان چشمم فقط ابریست

دریغ از یک قطره باران!

و کویر صورتم چه خشک و چه بی روح شده

...

و پُر اَم از لحظه های خالی

و پُر اَم از خستگی های طولانی

...

و غرق تنهایی می شوم

و غرق غصه

و هرچه دست و پا می زنم بیشتر فرو می روم

و باز هم غم

و باز هم غم ...

نظرات شما عزیزان:

parham

ساعت23:14---13 ارديبهشت 1390

[وب سایت]

salam
webe ghashangi dari
pish manam bia khoshhal misham
bye

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: